Ezerk zerikusirik izango ez balu bezala
Argitasun utsuneak igarotzen dituen itzala
Duela bi egun begiratzen zenituen izarrak
Hain gertu sentitzen zenituen zirrarak
Deseo biziz sentitzen zenituen itsaropenak
Jada uste zenuenean erabat ustuak zirela penak...
Orduan zara tamalez benetan jabetzen
Zoritxarrez amets batzuk ez direla betetzen
Urrun geratzen zitzaizun lur mingarrian
Jausten zara begiak ireki eta epe urrian
Ezer izango ez balira bezala desegiten, desagertzen
Indarrak apaldu, malko bihurtzen eta isurtzen...
Aspalditxo zen benetan egin zenuen irria
Pozik eta saltoka jarri zizun berria
Ez dago zerua ikutu ahalko duzun jauzirik
Ez dago egunak igarotzen jarraitzeko modurik
Ez dago itsaropenik zure mundu ilunean
Ez lasaitzen zaituzten laztanak bizkarrean...
Zentzurik gabeko zoramen bidean
Zeruari begira, itsu noraezean
Itsasoko ur gaziek astintzen naute
Ni beraiekin emateko arrazoirik badute
Ilea arrotzen dit haize azkar bortitzak
Isilean eramaten ditu nire garrasizko hitzak...
Eta gauaren bakardadeak besarkatzen nau
Ez dut jada sentitu nahi paparreko bihotz hau
Taupada lausoak entzuten ditut etsipenaren muinoan
Musika triste bat bezala piano zaharraren doinuan
Nire bizitzari hiru puntu jartzeaz nazkatuta
Bi kentzea nituen erabakitzat hartuta.
